ورزش هندبال یکی از ورزش های جذاب، فرح بخش، فراگیر و دیدنی است که به عنوان مادر ورزش های توپی شناخته شده و در سرتاسر جهان به ویژه در کشورمان علاقه مندان زیادی را درسطوح نونهالان، نوجوانان و جوانان به فعالیت در این عرصه کشانده است. رسالت این ورزش از یک سو به عنوان ورزش آموزشگاهی و از سوی دیگر به عنوان یک ابزار تربیتی مورد توجه برنامه ریزان دستگاه های آموزشی و ورزشی کشورقرار گرفته تا وسیله ای برای رشد همه جانبه دانش آموزان باشد.

بازی هندبال تنها تحت تأثیر آمادگی بدنی نیست، همچنان که اجرای هر فعالیت بدنی به وسیلهٔ اندیشیدن بوجود می آید،یک بازیکن هندبال نیز با تلاش جدی باید موقعیت را به سرعت ببیند، به خاطر بسپارد، ارزیابی کند و پس از نتیجه گیری متناسب با موقعیت عمل کند.

دو تیم برای پیروزی که هدف بازی است تلاش می کنند. بازیکنان باید از قواعد بازی منصفانه و مقررات ورزشی که برای یک بازی جوانمردانه وضع شده پیروی کنند.

هندبال یک بازی گروهی است و نقش مهمی در تربیت دارد. بازیکنان یاد می گیرند که با همدیگر همکاری کنند و با کار تیمی و منش ورزشکارانه سازگاری داشته باشند تا به مرور زمان به رفتارهای قابل پذیرش اجتماعی در زندگی روزمره منجر شوند که این همان جنبه آموزشی بسیار مهم بازی هندبال است.

انتظارات عملکردی از دانش آموزان:

• قوانین بازی هندبال را در طول بازی و تمرینات به کارمی بندد .

• با به کارگیری استراتژی های مناسب دربازی هندبال، عملکرد خود را بهبود بخشد.

• هنگام اجرای مهارت های هندبال با اتخاذ وضعیت مناسب بدن، تکنیک صحیح را نشان دهد.

• در بازی هندبال، مهارت خود را در دستکاری با توپ نشان می دهد.

• در طول بازی هندبال با تشخیص موقعیت خود در ارتباط با افراد و محدوده زمین، در موقعیت مناسب قرار می گیرد.

• در موقعیت های مختلف در انواع بازی های هندبال مشارکت فعال دارد.