مهارت تنیس روی میز دوره دوم متوسطه

گرفتن نامناسب راکت، فرصت زدن ضربات خوب را از بازیکن می گیرد و می تواند مانع پیشرفت در مهارت های تنیس روی میز باشد. از این رو آموزش نحوه مناسب گرفتن راکت و کنترل آن مهم است.

دو روش کلی در راکت گیری وجود دارد :

روش دست دادن ( Shakehand )

در این شیوه بازیکن صفحه راکت را به دست مخالف می گیرد و با دست دیگر با دسته راکت دست می دهد، به گونه ای که تیغه راکت در انتهای هفتی که به وسیله انگشتان سبابه وشست می سازد، قرار گیرد. این روش راکت گیری بیشتر مورد استفاده ورزشکاران قرار می گیرد.

راکت گیری به شیوه دست دادن ( خنثی)

• دسته راکت در کف دست گرفته می شود.
• شست و انگشت اشاره تقریباً موازی با لبه، روی راکت قرار می گیرد.
• سه انگشت باقیمانده برای ایجاد پایداری به صورت آزاد و شل به دور دسته راکت می پیچند.

روش های نادرست راکت گیری

• انگشت شست و سبابه وسط صفحه راکت به گونه ای قرار گیرند که سطح مؤثر بازی کاسته شود.
• هیچ یک از انگشتان شست و سبابه روی سطح راکت قرار نگیرد و صرفاً دستهراکت گرفته شود.
• انگشتان سبابه و شست روی لبه های جانبی راکت قرار گیرد.
• بیش از یک انگشت پشت راکت قرار گیرد.
• مچ خمیده باشد.

مزایای راکت گیری به روش دست دادن

• پرکاربردترین نوع راکت گیری
• بهترین نوع راکت گیری برای بک هند
• بهترین نوع راکت گیری برای ضربه های دور از میز
• بهترین نوع راکت گیری برای بازیکنان دفاعی
• بهترین نوع راکت گیری برای ضربات قوی برای کناره های میز

معایب راکت گیری به روش دست دادن

• ضعیف در مقابل ضربه های وسط میز
• هنگام زدن بعضی از ضربه ها در استفاده از مچ
• دست محدودیت دارد.

روش قلمی (Penholder )

در این روش، دسته راکت مانند یک قلم در دست گرفته می شود. به این منظور:

• انگشت شست و اشاره، به دسته حلقه می زنند.
• سه انگشت باقیمانده روی صفحه پشتی راکت، بسته یا باز قرار می گیرند.

مزایای راکت گیری به روش قلمی

• بهترین حالت برای فورهند
• استفاده راحت از مچ در همه ضربه ها
• کاربرد مچ در زدن سرویس
• کاهش ضعف بازی در مرکز میز

معایب راکت گیری به روش قلمی

• محدودیت در طرف بک هند( گاهی اوقات )
• ضعف در ضربه ها در شیوه دفاعی
• ضعف در ضربات بک هند دور از میز

رهنمود آموزشی

برای بهبود و تثبیت وضعیت راکت گیری به شیوه دلخواه دانش آموزان بهتر است با توجه به سطح دانش آموزان از انواع تمرینات آشنایی با توپ و راکت به ویژه بازی های امدادی استفاده کنید.(  برای آشنایی بیشتر با این تمرین ها به کتاب ضمیمه تربیت بدنی پایه چهارم مراجعه کنید ).

حالت آماده

تعریف : حالت آماده وضعیتی است که فرد در پشت میز به خود می گیرد تا برای دریافت سرویس و اجرای فنون در تنیس روی میز از آن استفاده کند. این حالت آماده را گارد نیز می گویند. صرف نظر از اینکه حالت آماده برای چه منظوری است، به طورکلی موارد زیر را هنگام حالت آماده در پشت میز باید رعایت کرد:

1. پاها به اندازه عرض شانه یا کمی بیش از آن باز است؛
2. بیشترین وزن برروی پنجه ها قرار دارد ( دوسوم وزن بدن روی پنجه ها و یک سوم روی پاشنه ها )؛
3. از ناحیه لگن و زانو، بدن و ران ها کمی خم است؛
4. دو دست در حالت موازی و بالاتر از میز در جلوی بدن به حالت آماده؛
5. فاصله از میز به اندازه یک دست.

البته این حالت آماده اولیه است و برای اجرای هر یک از ضربه ها ، این وضعیت دستخوش تغییراتی خواهد شد که متناسب با نوع ضربه متفاوت است و در آموزش تکنیک های مختلف باید مورد توجه قرار گیرد.

نمونه تمرین

تمرین:
دانش آموزان می توانند در حال دویدن یا راه رفتن باشند و به محض شنیدن فرمان معلم(سوت زدن و یا گفتن عبارت خاصی) همگی در وضعیت حالت آماده قرار بگیرند . در این وضعیت معلم می تواند بازخورد به آنها بدهد که آیا حالت آماده رابه درستی نشان داده اند یا خیر. البته بهتر است برای ایجاد نشاط بیشتر این تمرین در قالب بازی هایی مانند استپ آزاد، گرگم به هوا و … اجرا شود.